الهیات علم خداشناسی است. همچنین الهیات به معنای عام، عنوانی برای فلسفه اول یا متافیزیک است که یکی از شاخه های دانش نظری را تشکیل می دهد. این بخش شامل مباحث کلی وجود مشترک بین همه موجودات و نیز مباحث مربوط به خداشناسی است.

آشنایی با الهیات

بر اساس تقسیم بندی فیلسوفان مشا، علوم فلسفی به دو بخش نظری و عملی و علوم نظری به سه بخش فیزیک، ریاضی و الهیات تقسیم می شوند. الهیات یا اولین فلسفه که بعداً عنوان مطلق فلسفه را به خود گرفت، دانشی است که به وجود و وضعیت موجودات آنگونه که هست می پردازد. موضوعی که در هیچ یک از علوم دیگر مطرح نشده است.

واژه الهیات در فرهنگ اسلامی ظاهرا اولین بار توسط ابن سینا به کار رفته است. در این زمان بود که این کلمه را عنوان اولین بخش فلسفه کتاب الشفاء قرار داد. البته قبل از این هم این علم به علم الهی یا علوم الهی تعبیر می شد. اما عنوان الهی که بر این دانش اطلاق می شود برای اولین بار در آثار ارسطو آمده است.

هدف الهیات

وقتی از “الهیات” صحبت می کنیم، منظورمان فعالیتی شناختی است که تلاش می کند خدا را بشناسد. این فعالیت شناختی با سایر فعالیت های شناختی متفاوت است. از جمله این تفاوت ها این است که در بیشتر فعالیت های شناختی موضوعی موجود و روشن وجود دارد که درباره آن بحث و تحقیق صورت می گیرد. اما در الهیات ابتدا باید موضوع را اثبات کنیم. برای اثبات موضوع اول باید شرحی از آن داشته باشیم. رسیدن به یک توصیف دقیق مهم است زیرا ذهن ها در این توصیفات شبیه هم نیستند. گاهی دو ذهن دو توصیف متفاوت از خدا دارند. یکی ثابت می کند، دیگری انکار می کند. ندانم که نفی و اثبات یکی نیستند. دوره آموزشی کتیا در تبریز