آشنایی با دستیاری آزمایشگاه

آشنایی با دستیاری آزمایشگاه
اولین آزمایشگاه ها در قرون وسطی ظاهر شدند. تاریخ به آزمایشگاههای دانشگاه در ایتالیا و اتریش اشاره می کند ، جایی که متخصصان جوان آزمایشگاه تدریس دانشجویی را آماده کرده اند. صاحبان برخی کارگاه های آموزشی برای تولید محصولات فلزی ، آرایشی و بهداشتی چاره ای جز بهبود محصولات خود به دلیل رقابت ندارند.
البته کنجکاوی آنها غیرقابل توصیف بود و دستیاران آنها در چنین آزمایشاتی دانشجو بودند. تا قرن دوازدهم ، هیچ خبری در مورد افراد با چنین حلقه ای از تعهدات وجود نداشت. ذکر دانشمندان باستان نشان می دهد که چنین دانشمندان بدون کمک به تنهایی کار کرده اند. علاوه بر این ، تمدن رومی تعداد زیادی از آثار علمی را در زمینه های پزشکی ، فیزیک ، شیمی ، زمین شناسی و سایر علوم به ما داده است. دشوار است باور کنید که کارگران جوان در چنین تحقیقاتی به دانشمندان کمک نکرده اند.
زمینه گسترده ای برای استفاده از نمایندگان این حرفه وجود دارد. تقریباً در همه شهرها مدارسی وجود دارد که آزمایشگاه ها در بخش ها کار می کنند. مشاغل این متخصصان را می توان در بیمارستانهای محلی ، در مراکز استاندارد سازی و اندازه گیری ، در خدمات بهداشتی و اپیدمیولوژیک یافت. اینها کارگر متفاوتی هستند که در وظایف و آموزش متفاوت هستند. بدون چنین متخصصانی ، حتی کار در این زمینه امکان پذیر نیست زیرا آنها مواد و داده ها را برای معاینه بیشتر در آزمایشگاه جمع می کنند.
نکته اصلی دستیاری آزمایشگاه
نکته اصلی که ارزش بررسی چنین شغلی را دارد ، سلامتی است. شاید شما نیاز به کار با عناصر مضر ، مواد و آلرژن ها داشته باشید. آزمایشگاه باید در زمینه ای که در آن کار می کند ، دانش داشته باشد. الزامات اضافی شامل مشاهده ، توانایی غلظت ، حافظه خوب و مهارت های کار تیمی است.آزمایشگاه می تواند در نردبان شغلی تا مدرک دکترا و تحصیلی خود پیشرفت کند ، مگر اینکه تحصیلات مناسبی داشته باشد. و شرکت در بسیاری از آزمایشات و مطالعات ، بستر خوبی برای این امر خواهد بود.
در کار افراد با چنین حرفه ای ، بستگی زیادی به نوع آزمایشگاهی که در آن کار می کنند بستگی دارد. اگر آزمایشگاه با مواد رادیواکتیو کار کند ، خطر و همچنین آسیب به سلامتی وجود دارد. کار در یک مرکز پزشکی همچنین می تواند ناخوشایند باشد زیرا شما باید نه تنها خون بلکه زباله های انسانی را نیز تجزیه و تحلیل کنید. اما در بیشتر موارد ، این یک کار آرام و بدون خطر زیاد است. ناعادلانه است که چنین متخصص باید با توجه به سایر محققان ، در پس زمینه بماند ، حتی اگر بیشتر کارها را انجام دهد.
آموزش دستیار آزمایشگاه
اغلب نیازی به دستیار آزمایشگاه برای تحصیلات عالی نیست، اما باز هم همه چیز به محل کار بستگی دارد. اگر این یک دستیار آزمایشگاه در کلاس شیمی مدرسه باشد، آموزش تخصصی متوسطه کافی خواهد بود. کار در یک موسسه پزشکی در این مشخصات نیز نیازی به مدرک دانشگاهی ندارد. هنگامی که لازم است نه تنها آماده سازی مواد و ابزار، بلکه تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، کار با تجهیزات پیچیده یا مسئولیت بزرگی انجام شود (به عنوان مثال، کار در آزمایشگاه های باکتریولوژی یا آزمایش با مواد رادیواکتیو) ، سپس فقط یک فرد با تحصیلات عالی و تجربه.
دستیار آزمایشگاه حرفه ای است که امروزه اگرچه در کشور ما کاملاً فراگیر شده است، اما بسیار تخصصی است. توضیح این موضوع آسان است، زیرا دستیاران آزمایشگاه در بخشهای مؤسسات آموزش عالی، در شرکتها، در آزمایشگاههای تحقیقاتی، در بیمارستانها، در خدمات بهداشتی و محیطی و غیره کار میکنند. بر این اساس، تخصص و آموزش حرفهای آنها بسته به جهت فعالیت به طور قابل توجهی متفاوت است.
به طور کلی، این حرفه ریشه در قرون وسطی دارد: وظیفه اصلی دستیاران آزمایشگاهی که در دانشگاه های اروپایی کار می کردند، آماده سازی آزمایشگاه ها برای تمرین های عملی با دانشجویان بود. دستیاران آزمایشگاه نیز در این فرآیند کمک های فنی ارائه کردند.