آشنایی با علم پرستاری

آشنایی با علم پرستاری

پرستاری یکی از شاخه های علم پزشکی است که وظیفه مراقبت از بیماران را بر عهده دارد. البته با پیشرفت علم و فناوری، بر خلاف گذشته، پرستاری نیازمند مدرک معتبر است و وظیفه پرستار محدود به مراقبت از بیماران نیست. در رتبه بندی علمی ارزش پرستار با ارزش پزشک برابری می کند، زیرا ارتباط بیمار با پرستار در بیمارستان بیشتر است و رضایت بیمار از پرستار به معنای رضایت او از بیمارستان است.

پرستاری حرفه ای در ایران برگرفته از کشورهای اروپایی است. برای اولین بار در سال 1373 دانشکده پرستاری در ارومیه افتتاح شد که در سال 1337 با توجه به مصوبه انجمن صنفی پرستاران پذیرش داوطلبان دارای مدرک دیپلم در دوره 3 ساله پرستاری آغاز شد و ارزش عنوان پرستاری معادل لیسانس در نظر گرفته شد. در سال 1354 دوره کارشناسی پرستاری به تصویب وزارت علوم رسید و مدت این دوره به 4 سال افزایش یافت. در سال 1365 با تأسیس دانشکده پرستاری این رشته دانشگاهی پیشرفت زیادی پیدا کرد. اولین پرستار ایرانی فاطمه فقی و اولین پرستار با مدرک پرستاری در ایران مرتضی حسن پور بود.

تاریخچه ی پرستاری

پرستار – یک پرستار می تواند در بیمارستان های دولتی و خصوصی، کلینیک ها، مراکز پزشکی، مراکز مراقبت از سالمندان و کودکان کار کند. شرایط محیط کار پرستار به نوع مسئولیت و بخش های بیمارستان و مراکز درمانی که در آن کار می کند بستگی دارد، مثلاً پرستاری که در اورژانس یا مرکز اورژانس بیمارستان کار می کند یا پرستاری که در آن کار می کند. بخش اطفال بیمارستان یا بخش داخلی و جراحی و آی سی یو، سی سی یو یا اتاق عمل از نظر شرایط محیطی کاری متفاوت هستند.

یک پرستار بسته به سطح تحصیلات (لیسانس، فوق لیسانس، دکترا) و سابقه کار می تواند در سمت های پرستار شیفت، سرپرستار، سوپروایزر بالینی، سوپروایزر کنترل عفونت، سوپروایزر مدیر آموزشی و پرستاری بیمارستان مشغول به کار شود.شما همچنین می توانید به عنوان یک پرستار وظیفه خصوصی در خانه بیماران کار کنید.

بازار کار پرستاری

در ایران علی‌رغم اینکه پرستاران جایگاه واقعی خود را پیدا نکرده‌اند و در سال‌های اخیر با تعداد قابل توجهی از فارغ‌التحصیلان پرستاری از دانشگاه آزاد و دانشگاه‌های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مواجه بوده‌ایم، اما همچنان مراکز بهداشتی درمانی با آن مواجه هستند. عدم ارائه پرستار متخصص تجربه و توانایی لازم است و در واقع بازار کار برای فارغ التحصیلان خوب در این رشته وجود دارد.

برخی از کارشناسان این شغل را از نظر سختی در دسته دوم مشاغل قرار داده اند. پرستاران با بیماران مختلف جسمی و روانی سروکار دارند و در معرض بیماری های مختلفی قرار دارند. فشار کاری، ساعات کاری طولانی، استرس زیاد و حقوق و مزایای کم از دیگر مشکلات این شغل است. این در حالی است که به گفته برخی پرستاران، شادی از سلامتی بیمار احساسی است که در هیچ شغل دیگری وجود ندارد و همین برای آنها کافی است. دوره امداد و نجات و کمک های اولیه در تبریز